درختِ گردکان به این بلندی، درخت خربزه، الله اکبر! من که از کار خدا هیچ سر در نمی آورم.
وقتی درخت گردو [با میوه های کوچکش] به این بزرگی است، پس درختِ خربزه [با این میوه های بزرگش] چقدر بزرگ است! من که اصلاً، متوجه راز و قدرت خداوند نمی شوم.
آرایه ادبی:
سر در نمی آورم ß کنایه از متوجه نمی شوم.
نکته:
مفهوم کلّی این حکایت با مَثَل (ضرب المثل) «عقلش به چشمش است» ارتباط دارد؛ یعنی انسان نباید درباره ی ظاهر هر چیز، زود قضاوت و داوری کند.
محتوای حکایت:
این حکایت به همه ی ما سفارش می کند که هرگز درباره ی ظاهر یک چیزی قضاوت نکنیم؛ یعنی بدون فکر و اندیشه نباید درباره ی چیزی نظر بدهیم و زود قضاوت بکنیم، به قول معروف: «عقل آدم نباید به چشمش باشد.» پس در هر کاری، اول فکر و اندیشه لازم است بعد قضاوت و تصمیم گیری.